Κάθε 17 του Νοέμβρη η σκέψη μας και η καρδιά μας ταξιδεύει εκεί, στο χώρο του Πολυτεχνείου. Το σχολείο μας όπως κάθε χρόνο τίμησε και φέτος, παρά τις δύσκολες συνθήκες λόγω κορονοϊού, την επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Μαθητές και καθηγητές απέδωσαν ελάχιστο φόρο τιμής σ΄αυτούς που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν από τη στρατιωτική επταετή δικτατορία.
Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για την Δημοκρατία, και την Ελευθερία. Θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό. Και πρέπει να ζει γιατί ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφή τυραννίας είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη. Αυτό πρέπει να κατανοήσουν οι μαθητές μας γι΄αυτή την επέτειο ότι η ζωή κάθε ατόμου και λαού είναι ένας αγώνας αξιοπρέπειας και τιμής της δημοκρατίας.
«Δίχως τουφέκι και σπαθί ,με τον ήλιο
στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί.
Είστε το Ποίημα.»
Μικρός τύμβος, Νικηφόρος Βρεττάκος
Βάιου Ευγενία (Υπεύθυνη γιορτής)
Κουκουλή Κυριακή (Συντονίστρια ορχήστρας)
Στιγμιότυπα και βίντεο από την ορχήστρα του σχολείου.